Κωνσταντίνα Τσαγκαράκη

Ο ρόλος των αμοιβών ως παράγοντας παρακίνησης των εργαζομένων του τραπεζικού τομέα και η συγκριτική του απεικόνιση κατά την περίοδο 2008-2018.

Περίληψη

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να αναδείξει την πολιτική παρακίνησης των  εργαζομένων που  υιοθετείται τα τελευταία χρόνια σε ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις και  που προσδιορίζεται από τα ανώτερα στελέχη τα οποία και  προσπαθούν να εφαρμόσουν τις βασικές λειτουργίες του Μάνατζμεντ.(Μπαρούτας, 2012)

Με την εφαρμογή αυτή έχει διαπιστωθεί αύξηση της παραγωγικότητας και της απόδοσης των εργαζομένων, αλλά και σε ένα βαθμό, τη βιωσιμότητα της επιχείρησης.

Υπάρχουν πολλά κίνητρα που χρησιμοποιούν οι εργοδότες για την παρακίνηση των εργαζομένων. Από τα πιο σημαντικά ωστόσο θεωρούνται η αμοιβή, η επιβράβευση και  η προαγωγή.  Σύμφωνα με τους εργοδότες, οι εργαζόμενοι δεν επηρεάζονται μόνο από την χρηματική αμοιβή, αλλά και από ένα καλό εργασιακό περιβάλλον, από την ηθική επιβράβευση  και τον έπαινο.

Μία από τις πιο δύσκολες προκλήσεις  τις οποίες ένας Μάνατζερ καλείται να

ανταπεξέλθει στην περίοδο της  κρίσης, είναι η παρακίνηση του προσωπικού του. Η ικανότητα να ενθαρρύνει και να παρακινεί ο εργοδότης αποτελεσματικά τον εργαζόμενο,  έχει καθοριστική σημασία για την εύρυθμη λειτουργία της επιχείρησης. Μια επιχείρηση αποτελείται από ανθρώπους που θα πρέπει να λειτουργούν συγκεκριμένα  και προς ένα κοινό στόχο.

Ο οικονομικός  παράγοντας,  αποτελεί ένα από τα βασικότερα κίνητρα για τους εργαζομένους  προκειμένου να παραμένουν αποδοτικοί στην εργασία τους. Ωστόσο, δεν είναι και ο μοναδικός σημαντικός παράγοντας που συμβάλει στην ικανοποίηση από την εργασία και  στην αύξηση της παραγωγικότητας και της αποδοτικότητας του εργαζομένου. Εξίσου  βασικός, είναι το περιβάλλον εργασίας και το αίσθημα του εργαζομένου πως είναι ο ίδιος σημαντικός για την επιχείρηση στην οποία   εργάζεται.

Η ραγδαία εξέλιξη του παγκόσμιου πολιτισμού  και η ανάγκη  του ατόμου για όσο το δυνατόν  μεγαλύτερη ικανοποίηση, οδήγησε τις διάφορες κοινωνίες να αποσκοπούν τόσο στην χρηματική, όσο και στην ηθική αμοιβή.(Κωσταρίδου – Ευκλείδη,1999). Στην σημερινή εποχή, ο  εργαζόμενος αναζητά εκείνη την επιχείρηση ή τον οργανισμό  που θα μπορεί  να του προσφέρει και τα δυο ταυτόχρονα, γι’ αυτό και πολλοί υπάλληλοι  ανά τακτά χρονικά διαστήματα μετακινούνται από εταιρεία σε εταιρεία, μέχρις ότου βρουν εκείνη που θα μπορέσει να τους καλύψει όσο το δυνατό  περισσότερες ανάγκες. Για το λόγο αυτό άλλωστε  ο ρόλος του Μάνατζμεντ στη  παρακίνηση των εργαζομένων  είναι και ιδιαίτερα σημαντικός.

Η παγκόσμια  ωστόσο οικονομική κρίση δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο αυτό το τόσο  πολύτιμο αγαθό για τον άνθρωπο -την αμοιβή-,  τόσο για την καθημερινή του επιβίωση  όσο και για την καλύτερη ποιότητα της ζωής του.

Ένας από τους κλάδους που επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό  είναι και ο τραπεζικός τομέας. Η συρρίκνωση του επιχειρηματικού κλάδου  και ο καταιγισμός  ‘’λουκέτων’’ στις επιχειρήσεις, οδήγησαν τις τράπεζες αντίστοιχα  στις μειώσεις των αμοιβών και στην μείωση του αριθμού του προσωπικού τους.

Η έρευνα στην συγκεκριμένη  εργασία δύναται να προσεγγίσει και  να αναδείξει –  σε περίοδο οικονομικής κρίσης,-  το ρόλο  που διαδραματίζει η αμοιβή ως παράγοντας παρακίνησης στους εργαζόμενους του τραπεζικού τομέα.  Τα μέτρα που θα μπορούσε να πάρει ο κάθε τραπεζικός οργανισμός προκειμένου  να μην αφήνει περιθώρια ανισορροπιών και ΄΄αδικιών΄΄ στην κατανομή των  μισθών  των εργαζομένων, όσο και των αμοιβών  τους,  δεδομένου ότι οι τράπεζες και   το κράτος είναι άρρηκτα συνδεμένα μεταξύ τους για την εύρυθμη λειτουργία τους.

Σημαντικοί  Όροι: Αμοιβή, Παρακίνηση, Απόδοση, Διαχείριση, Τράπεζα