Μακρίδης Σταύρος
Ο ΒΑΘΜΟΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΡΙΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΠΟΥ ΕΠΗΛΘΑΝ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΙΣΧΟΥΣΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ
Η μετανάστευση είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο το οποίο άρχισε να απασχολεί τις ελληνικές αρχές μετά το 1990, οπότε και άρχισαν οι πρώτες νομοθετικές ρυθμίσεις. Ουσιαστικά, μέχρι τότε, δεν υφίσταντο ουσιαστικές διατάξεις για τη νομιμοποίηση των αλλοδαπών στην Ελληνική νομοθεσία. Στην παρούσα εργασία αρχικά επιχειρείται μια ιστορική αναδρομή της Ελληνικής νομοθεσίας μέχρι και τον εν ισχύ Μεταναστευτικό Κώδικα (Ν. 4251/14, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει), καθώς και το Ν. 4018/11 περί αναδιοργάνωσης του συστήματος αδειοδότησης για τη διαμονή αλλοδαπών στη χώρα υπό όρους αυξημένης ασφάλειας, ο οποίος, αν και άργησε να εφαρμοστεί (ξεκίνησε να εφαρμόζεται στις 20/02/2017), αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία του Δικαίου Αλλοδαπών, δεδομένου ότι εναρμονίστηκε με την Ευρωπαϊκή ‘Ενωση, όσον αφορά στο σύστημα αδειοδότησης των υπηκόων τρίτων χωρών. Θα ασχοληθούμε με τις αλλαγές που επέφεραν τόσο σε επίπεδο νομοθετικών ρυθμίσεων όσο και σε επίπεδο διοικητικών πρακτικών. Η εμπειρική μας έρευνα θα εστιασθεί στη διενέργεια συνεντεύξεων με τυποποιημένο ερωτηματολόγιο σε πολίτες τρίτων χωρών που εξυπηρετούνται από τη Διεύθυνση Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Αθηνών Α΄. Στόχος της έρευνας είναι να μελετηθεί το κατά πόσο τα αποτελέσματα της εξέλιξης των νόμων από το 2001 έως σήμερα έχουν βελτιώσει τις διαδικασίες έκδοσης των αδειών των αλλοδαπών στη χώρα μας.
Λέξεις Κλειδιά: