ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

Η ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Περίληψη

Η φορολογία στην κατοχή και απόκτηση ακινήτων δεν είναι φαινόμενο των νεώτερων χρόνων. Ξεκίνησε από την αρχαιότητα με τη φορολογία στην «έγγειο» ιδιοκτησία, η οποία ήταν βασική πηγή εσόδων. Βασικοί λόγοι φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας στις διάφορες εποχές ήταν η συνεχής αύξηση της αξίας των ακινήτων που κατά κύριο λόγο οφειλόταν στην αύξηση του πληθυσμού, στην τάση των πολιτών για αστικοποίηση, στην ανάγκη για δημιουργία έργων υποδομής και τη βελτίωση της ποιότητας διαβίωσης.

Μετά την εμφάνιση της παγκόσμιας χρηματοοικονομικής κρίσης, που εκδηλώθηκε το 2008 και είχε ως αποτέλεσμα την επιδείνωση των δημοσίων οικονομικών μεγεθών αλλά και την αύξηση του δημοσίου χρέους στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες, κρίνεται απαραίτητη η αναδιάρθρωση των οικονομικών παραγόντων της κάθε κοινωνίας. Η αναζήτηση των προσδιοριστικών παραγόντων της κρίσης και η εξεύρεση τρόπων επίλυσής της διαμορφώνονται ξεχωριστά από το κάθε κράτος. Στη Χώρα μας οι φόροι επί της κατοχής ακινήτων βρέθηκαν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, ως μέσο εξεύρεσης λύσης του δημοσιονομικού ελλείμματος και του δημοσίου χρέους.

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να μελετήσει τη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας στην Ελλάδα και να αναδείξει τυχόν προβλήματα στην εφαρμογή του νομοθετικού πλαισίου καθώς και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ελεγκτικές υπηρεσίες κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, μέσω έρευνας πεδίου με ερωτηματολόγια.

Λέξεις κλειδιά: φόροι κατοχής, ακίνητη περιουσία, ενιαίος φόρος ιδιοκτησίας ακινήτων