ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΩ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ

«Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΣΒΕΣΕΩΝ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΣΕ ΠΑΓΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ»

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Διαχρονικά οι εκάστοτε Κυβερνήσεις έχουν ως πρωταρχικό στόχο την οικονομική ανάπτυξη και την τόνωση  της οικονομικής δραστηριότητας. Ως μοχλό επίτευξης του συγκεκριμένου στόχου εφαρμόζουν οικονομικές πολιτικές, οι οποίες παρέχουν φορολογικά κίνητρα,  που αποσκοπούν στην αύξηση του ύψους των επενδύσεων. Ένα από τα προσωρινά φορολογικά κίνητρα που χρησιμοποιούνται ως εργαλείο, είναι η επιδότηση των αποσβέσεων. Μέσω αναπτυξιακών νόμων, που προβλέπουν μεταξύ άλλων, επιταχυνόμενες, ευεργετικές και αυξημένες αποσβέσεις, προσδοκούν στη μεγέθυνση της ιδιωτικής επένδυσης. Στόχος της εργασίας αυτής είναι η διερεύνηση στα πλαίσια της Ελληνικής αγοράς, της εν δυνάμει επίδρασης των αποσβέσεων παγίων περιουσιακών στοιχείων στο ύψος των επενδύσεων, ή της επίδρασης τους , στο ύψος των λογιστικών  κερδών των επιχειρήσεων αποκλειστικά,  και κατά συνέπεια στο ύψος των Κρατικών Εσόδων. Αναλόγως των αποτελεσμάτων, θα μπορούμε να έχουμε μια εικόνα για τις Ελληνικές μικρομεσαίες και  μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες  είναι και η πλειοψηφία των Ελληνικών επιχειρήσεων. Σύμφωνα με τις μελέτες που παρατέθηκαν ανωτέρω και λαμβάνοντας υπόψη την  οικονομική ύφεση ,αλλά και τις γενικότερες συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα, το αποτέλεσμα που θα προκύψει  της έρευνας, είναι σχετικά αναμενόμενο. Η επιδότηση των αποσβέσεων παγίων στοιχείων ως φορολογικό κίνητρο, είχε θετικά αποτελέσματα  στην αύξηση των επενδύσεων ,στις  οικονομίες των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου. Παρόλο που οι αποσβέσεις επιδρούν άμεσα στην φορολόγηση των επιχειρήσεων και αποτελούν ένα από τα φορολογικά κίνητρα τα οποία προτείνει ο ΣΕΒ, για την αύξηση των επενδύσεων, προσδοκάται ότι θα  έχουν ισχνή ή και ανύπαρκτη επίδραση στις επιχειρήσεις που θα μελετηθούν   Η εσχάτως εφαρμοζόμενη δημοσιονομική πολιτική, μια πολιτική αυστηρής λιτότητας που εφαρμόζει υψηλούς φορολογικούς συντελεστές για επιχειρήσεις και νοικοκυριά, δεν περιγράφεται ως αναπτυξιακή, αλλά αποσκοπεί στην επίτευξη προκαθορισμένων μεγεθών στόχων. Εκτός  από την υπερφορολόγηση, οι αυξημένες εισφορές στους ασφαλιστικούς φορείς και το ευμετάβλητο της φορολογικής νομοθεσίας,  μεταξύ πολλών  άλλων παραγόντων, αυξάνουν το μεταβλητό κόστος των επιχειρήσεων και τις οδηγούν στο κλείσιμο μάλλον, παρά στην ανάπτυξη. Το πλέον πιθανόν είναι πως από τα στοιχεία, θα εξαχθεί το συμπέρασμα, ότι, εκτός από τις  αποσβέσεις των παγίων περιουσιακών στοιχείων, το μέγεθος των επενδύσεων που πραγματοποιούν οι επιχειρήσεις είναι απόρροια σύμπραξης και άλλων παραγόντων. Αναλόγως του αντικειμένου εργασιών, αναλόγως δηλαδή αν πρόκειται για μεταποιητικές επιχειρήσεις ή παροχής υπηρεσιών, του κύκλου εργασιών τους ή του προσωπικού που απασχολούν θα  διαφοροποιείται και το ύψος των επενδύσεων που πραγματοποιούν σε πάγια. Επιπλέον, οι επενδύσεις, ως μέγεθος, επηρεάζονται, συνήθως ταυτόχρονα, από πολλούς παράγοντες, όχι μόνο οικονομικούς, αλλά και συγκυριακούς ενίοτε, οι οποίοι είναι δύσκολο να προβλεφθούν ή να καταμετρηθούν.

Οι Cooper και  Haltiwanger^[1] σε μελέτη τους με την οποία επιχειρούν την κατανόηση της φύσης του μεταβλητού κόστους του κεφαλαίου, στοιχείο ζωτικής σημασίας για την αξιολόγηση των εφαρμοζόμενων πολιτικών, οι οποίες στόχο έχουν να επηρεάσουν τις επενδύσεις, για παράδειγμα μέσω πιστώσεων φόρου, καταλήγουν στο συμπέρασμα  ότι, παρά την προφανή σημασία των επενδύσεων στη μακροοικονομία, αυτές παραμένουν ένα αίνιγμα.

Λέξεις κλειδιά: Επενδύσεις, αποσβέσεις, επιδότηση αποσβέσεων, οικονομική πολιτική, φορολογικά κίνητρα.

[1] Cooper and Haltiwanger (2006, 611–33)