ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Οι διπλωματικές διαβεβαιώσεις ενώπιον του ΕΔΔΑ, σε υποθέσεις που εμπεριέχουν τον κίνδυνο χρήσης βασανιστηρίων ή ανάλογης μεταχείρισης

Περίληψη

Η εργασία εξετάσει τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) σχετικά με τη χρήση διπλωματικών διαβεβαιώσεων, σε περιπτώσεις όπου υπάρχει κίνδυνος το προς απομάκρυνση σε άλλη χώρα άτομο, να υποβληθεί σε βασανιστήρια ή ανάλογη μεταχείριση. Αρχικώς παρουσιάζεται το σύγχρονο πλαίσιο διεθνούς δικαίου δικαιωμάτων του ανθρώπου, σε μια προσπάθεια να καταδειχθεί ότι ο σεβασμός και η προώθηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου δεν είναι αντίθετα στην έννοια της “ασφάλειας”, όπως η τελευταία γίνεται αντιληπτή μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Εξετάζονται θέματα ορισμού, προκειμένου να διευκρινιστούν οι όροι “βασανιστήρια” και “σκληρή, απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση”. Σύντομη αναφορά γίνεται στην αρχή της μη επαναπροώθησης, ακολουθούμενη από την κριτική κατά των διπλωματικών διαβεβαιώσεων, καθώς οι τελευταίες, θεωρούνται προσπάθεια παράκαμψης της αρχής αυτής. Εξετάζεται η σχετική νομολογία του ΕΔΔΑ και άλλων οργάνων, προκειμένου να διαφανούν ομοιότητες και διαφορές. Έμφαση δίνεται στη νομολογία του ΕΔΔΑ και παρουσιάζονται διάφορες υποθέσεις ενώπιόν του, προκειμένου να φανεί η προσέγγιση του Δικαστηρίου διαχρονικά, γύρω από το θέμα.

Σημαντικοί όροι: διπλωματικές διαβεβαιώσεις, βασανιστήρια και σκληρή, απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, νομολογία του ΕΔΔΑ, μη-επαναπροώθηση.